Het gaat beter
Geen sprookje
'Wat ik je nu vertel is geen sprookje. Vroeger geloofden de kinderen dat de baby’s door de ooievaar werden gebracht. Daarom kwamen soms kinderen in Artis naar mij toe met een briefje. Daarin vroegen ze mij om een zusje of broertje! Het werd in de oorlogsjaren steeds drukker in Artis. Ik kreeg dus steeds meer briefjes. Dat was best leuk, al kon ik aan die wensen natuurlijk niet voldoen.'
Ooievaar Caro
Dagje uit in moeilijke tijden
Misschien juist omdàt het een moeilijke tijd was, ging het steeds beter met Artis. De mensen wilden graag een dagje uit. Even de zorgen vergeten.
Ook al was het oorlog, Artis maakte veel reclame. Veel succes hadden de Artis-films. Die werden in Artis vertoond en in bioscopen in heel Nederland. De bezoekersaantallen stegen, waardoor ook de inkomsten uit het entreegeld toe namen. Zo’n snelle vooruitgang had het Artis Reddingscomité niet voorzien!
Op een ezel
'Ik zit hier tussen mijn vriendinnetje Grada Rademakers en haar kleine zusje op een ezel in de kinderboerderij. De foto is gemaakt in 1943. Grada en haar zusje hebben van die typische oorlogsschoenen aan. Van die houten kleppers. Ik draag nog leren schoenen. Wij hadden het minder arm thuis en ik was enigst kind.'
Dinie van Dijk
Schoolreisje
'Er reden geen bussen meer, dus gingen we op schoolreisje naar Artis. Ik was elf. We liepen naar Artis. Het was een bijzonder uitje. Ik herinner me dat ik op een olifant heb gereden. En die apenrots vond ik geweldig. Ik was voor het eerst in Artis. Van huis uit deden we zoiets niet, want het kostte geld. Het schoolreisje kostte ook geld: een cent per week. Er waren kinderen die niet mee mochten omdat ze ook die cent niet konden betalen.'
Ans Baaij
Poseren met orang-oetans
Verkade plaatjes
Verkade had bijgedragen aan de bouw van de kinderboerderij en wijdde een aantal plaatjes-albums aan Artis. Ze werden geschreven door A.F.J. Portielje, de ‘inspecteur levende have’. In 1940 verscheen het album Apen en hoefdieren in Artis.