Carel Hendrik van Oeveren was, in vrienden- en familiekring, bekend als Otto van Oeveren. Hij kwam uit Arnhem maar woonde aan de Oude Enghweg in Hilversum, de stad waar ook zijn broer en schoonzus woonden. Hij was actief in een communistische verzetsgroep. Al vrij vroeg in WO II, is hij gearresteerd en vervolgens geïnterneerd in het tamelijk onbekende Kamp Schoorl. Daarvandaan is hij op transport gezet naar het Kamp Neuengamme (in de buurt van Hamburg). Uit Neuengamme ontving zijn familie een brief van Otto, gedateerd 7 juni 1942. Niet lang daarna is hij overgebracht naar Concentratiekamp Dachau (bij München) waar hij op 1 augustus 1942 aankwam. Volgens zijn overlijdensakte, stief hij daar nog diezelfde avond aan een hartstilstand (Herz- und Kreislaufsversagen) ten gevolge van een longontsteking. Op basis van de gedetailleerdheid waarmee zijn overlijden beschreven is, lijkt dit geloofwaardig. In de overlijdensakte van Carel is, als burgelijke staat, ingevuld dat hij gescheiden zou zijn. Van een huwelijk is vooralsnog echter geen bewijs gevonden. Otto werd 32 jaar oud.