Willem Paanakker wordt genoemd in het dagboek 'Goethe in Dachau' van Nico Rost. Hij schrijft over hem: "3 februari Willem Paanakker is vandaag gestorven. Hij is met ons uit Vught gekomen en het is eigenlijk een wonder, dat hij het nog zolang heeft uitgehouden, en dat hij ondanks zijn manke been telkens aan de 'Invaliden-Transporte' ontkomen is. Ik weet niet waarom zijn dood me dieper ontroert, dan die van vele anderen. De meeste van ons kenden hem nauwelijks - eigenlijk slechts alleen z'n partijgenoten, en ook onder hen speelde hij geen bijzondere rol. Voor mij is Paanakker haast een symbool; 'De Onbekende Kameraad', zou ik hem willen noemen, een vriend, waar we nu even aan denken, maar die we straks - als we thuis zijn - vlug vergeten zullen (wat ondankbaar zou zijn en onjuist, en waartegen we dan ook moeten ageren.) Deze onbekende vrienden hebben immers jarenlang een groot deel van het werk gedaan - klein werk misschien - waar velen van ons zich... te goed voor vonden. Ze hebben al hun vrije tijd, vaak hun broodwinning hiervoor opgeofferd: voor de verkoop van het maandblad van de Vrienden der Sovjet-Unie, van kaarten voor de vertoning van een Sovjet-film, van brochures tegen Hitler enz. enz. In de oorlog hebben ze in hun stadswijk, of in hun dorp, hun werk dapper voortgezet, zijn daarbij gegrepen - en sterven hier nu. Paanakker is een van hen, een van deze stille, plichtbewuste, eerlijke strijders. Hij kwam, als ik me goed herinner, uit Baarn en heeft, ondanks zijn gebrekkig been, dag-in dag-uit op de fiets zijn 'materiaal' rondgebracht - tot ze hem arresteerden. Dappere Willem Paanakker - ik beloof je, als ik hier levend uitkom ervoor te zorgen, dat jij en de andere onbekende kameraden, later niet vergeten zullen worden."

verspreider van het verzetsblad De Waarheid te Baarn http://blog.seniorennet.be/chef1898/archief.php?ID=1520599