1980-1990: Behoefte aan erkenning

Door nieuwe kernwapens laait de spanning tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie weer op. Honderdduizenden mensen gaan de straat op om te protesteren tegen plannen voor plaatsing van kruisraketten in Nederland.  Ook veel oud-verzetsmensen demonstreren, al neemt de Stichting geen standpunt in omdat ze zoals gebruikelijk neutraal wil blijven.

Begin jaren 1980 heerst er een economische crisis. Er komen nieuwe extreemrechtse politieke partijen op, die zich richten tegen de komst naar Nederland van mensen uit de (voormalige) koloniën en arbeiders uit islamitische landen. Er zijn paralellen met het nazisme, tot grote zorg van veel mensen uit het verzet. Steeds meer oud-verzetsmensen krijgen de behoefte om hun ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog te delen, om herhaling te voorkomen. Zij gaan naar scholen om te vertellen over de gevaren van uitsluiting en oorlog. Ze worden soms actief in de vredesbeweging en nemen het initiatief tot oprichting van herinneringscentra, monumenten en het Verzetsmuseum Amsterdam.